Αλληλεγγύη στους 40 συναδέλφους των Γιαννιτσών ! Είναι ηθικά δικαιωμένοι ! Έπραξαν το παιδαγωγικά αυτονόητο !Η τρομοκρατία δεν θα περάσει !
Με μια τρομοκρατική και πρωτοφανή για τα εκπαιδευτικά δεδομένα απόφαση, το δικαστήριο Γιαννιτσών καταδίκασε 40 καθηγητές, 3 γιατρούς και μια μητέρα σε 12μηνη φυλάκιση γιατί τόλμησαν οι μεν να ασκήσουν…το παιδαγωγικό τους έργο δικαιολογώντας απουσίες που βασίζονταν σε δικαιολογητικά γιατρών, οι δε γιατί οι διαγνώσεις πραγματικής ασθενείας των παιδιών δεν έφτασαν έγκαιρα!Αυτή είναι η δικαιοσύνη τους! Μια δικαιοσύνη που δεν έχει λέξη να πει για τα χιλιάδες παιδιά που αναγκάζονται να διακόψουν το σχολείο για να δουλέψουν απεμπολώντας το συνταγματικό τους δικαίωμα για ίσα δικαιώματα στη μόρφωση, που κλείνει τα μάτια στο σκάνδαλα της καθημερινής διασπάθισης του πλούτου που παράγουν οι εργαζόμενοι, του Βατοπεδίου, της Ζήμενς, της αγοράς των υποβρυχίων που γέρνουν… Δεν έχει λέξη να πει για τους εμπόρους ναρκωτικών που αλωνίζουν ανά την επικράτεια και έξω από τα σχολεία, ούτε για τις συνεχείς παραβιάσεις των ιδιωτικών σχολαρχών για θέματα που αφορούν διαρροή θεμάτων εξετάσεων, παραβιάσεις δικαιωμάτων εργαζομένων εκπαιδευτικών κ.λ.π.
Έχουμε να κάνουμε με ένα κράτος που γίνεται «Ο πέλεκυς της δικαιοσύνης» σε εκπαιδευτικούς που άσκησαν το παιδαγωγικό τους έργο και το μόνο συμφέρον τους ήταν να μη πεταχτούν τα παιδιά έξω από την εκπαιδευτική διαδικασία αλλά να παραμείνουν εντός του σχολείου. Είναι γνωστό σε όλη την εκπαιδευτική κοινότητα ότι ο σύλλογος εκπαιδευτικών έχει το δικαίωμα να κρίνει στο τέλος του σχολικού έτους την φοίτηση των μαθητών αν ήταν επαρκής ή όχι, τηρώντας πάντα το μέτρο που η κάθε του υπέρβαση θα αλλοίωνε τον παιδαγωγικό χαρακτήρα της απόφασης. Δικαίωμα που παίρνει υπόψη του ότι για πολλές απουσίες δεν ευθύνονται οι ίδιοι οι μαθητές και ότι έχει συντελεσθεί έως τότε η ποιοτική και ποσοτική διδασκαλία ώστε να κριθεί επαρκής η φοίτηση.Αυτό το δικαίωμα δεν ανήκει σε κανένα δικαστή αλλά στο συγκροτημένο όργανο του σχολείου, στο σύλλογο των εκπαιδευτικών! Γνωρίζουμε ότι και στο παρελθόν επιχείρησαν να επιβάλλουν αστυνομοκρατία και τρομοκρατία στα σχολεία, όπως και με τα μαθητοδικεία γιατί τόλμησαν οι μαθητές να αγωνιστούν για σχολείο που να μορφώνει και όχι να εξοντώνει.Όμως τώρα φαίνεται καθαρά ότι η «άτεγκτη» δικαιοσύνη τους στοιχίζεται με το αστυνομοκρατικό κράτος τους, με την κυβερνητική τους προπαγάνδα που θεωρεί ότι «όλοι μαζί τα φάγαμε», ότι «όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κοπρίτες» και ότι τελικά οι εκπαιδευτικοί ευθύνονται για την διάλυση του δημόσιου σχολείου που είναι σε εξέλιξη προκειμένου να εφαρμόσουν το νέο Καλλικρατικό σχολείο της αγοράς.Οι εκπαιδευτικοί μπορούν να δώσουν αποστομωτική απάντηση σε τέτοιες μεθοδεύσεις τρομοκράτησης με την αποφασιστική τους είσοδο στους αγώνες που έχουμε μπροστά μας, με την καλύτερη οργάνωση του κλάδου για την πιο αποτελεσματική υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους.Εγείρεται τεράστιο θέμα και με την αντιμετώπιση του πρώην διευθυντή του Λυκείου Λούση Μιχαήλ που με βάση τη μήνυσή του καταδικάστηκε ο σύλλογος των εκπαιδευτικών. Ο Λ.Μ. ενώ καθαιρέθηκε για αδικαιολόγητη καθυστέρηση παράδοσης των αποτελεσμάτων στο υπουργείο (εμποδίζονταν οι πανελλαδικές), ενώ εκκρεμούν ΕΔΕ και μηνύσεις άλλων διευθυντών σχολείων σε βάρος του, πήγε στο Μαϊάμι της Φλώριδας και όταν επέστρεψε τον «αξιολόγησαν» και τον έκαναν Σχολικό Σύμβουλο Μαθηματικών στη Θεσσαλία (!) Εντελώς τυχαία ανήκει στην κυβερνητική παράταξη.
Καλούμε την υπουργό Παιδείας και συνολικά την κυβέρνηση να πάρει θέση για τις εξελίξεις αυτές. Το Υπουργείο Δικαιοσύνης να πάρει θέση ώστε η κατάπτυστη απόφαση να μην εφαρμοστεί, να μείνει στα χαρτιά! Το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών καλεί Εργατικά Σωματεία, Ομοσπονδίες, Ενώσεις και Συλλόγους Γονέων, Μαθητικά Συμβούλια, ΕΛΜΕ, Συλλόγους Δασκάλων, να ξεδιπλώσουν ένα δυναμικό κύμα αλληλεγγύης στους 40 διωκόμενους συναδέλφους των Γιαννιτσών.Ταυτόχρονα καλεί τους συναδέλφους να βγάλουν τα συμπεράσματά τους για τις επιλογές της κυβέρνησης και της δικαιοσύνης. Να γυρίσουν την πλάτη σε όλους αυτούς που φτιάχνουν ένα σχολείο που θέλει το δάσκαλο σκυφτό και το λαό αμόρφωτο.
Αθήνα 2011
